17 juli 2015
Door: auke en annemijn
17 Juli 2015 | Moldavië, Orhei
Beste familie en vrienden en fans,
De dag was vandaag anders dan anders. Vandaag stond er geen arbeid op het programma, maar het uitdelen van voedselpakketten. Na het ontbijt werden deze klaar gemaakt door Christian, Bennie, Tudor, Pieter, Eize, Hendrik en Auke. Na het inpakken konden we vertrekken met de busjes. We zaten als ware sardientjes in blik maar dat hadden we er graag voor over. Ook al was het dan ongeveer 25 km rijden over onverharde wegen. Eenmaal aangekomen werden we verwelkomt door de plaatselijke pastor. We werden allemaal verdeeld over drie groepen met ieder zijn eigen plaatselijke gids. Dit was een broeder of zuster uit de plaatselijke kerk. Nu konden we allen een kant op met per groep vijf tassen vol levensmiddelen.
Toen we aankwamen bij de woningen van de gezinnen, zagen we meteen hoe erg de omstandigheden zijn. Zo heeft iedere groep zijn eigen bevindingen: De groep van Theo zijn bij een vrouw op bezoek geweest wie gewond was. Haar benen zaten in het verband omdat haar man in een dronken bui zijn handen niet thuis had kunnen houden. Haar benen waren gebroken. We hebben de liefde van Jezus met haar gedeeld en gebeden voor haar waarbij we vroegen om genezing. Haar verhaal was erg aangrijpend.
De groep van Eize heeft onder andere een familie bezocht waarbij mentale ziektes in de familie voorkwamen. Twee leden van het gezin lijden aan schizofrenie en dit in combinatie met armoede is schrijnend om te zien.
De groep van Tonie kwamen bij een woning aan waar een man hen tegemoet kwam. Maar dan niet op de gebruikelijke manier: deze man had namelijk geen benen meer en strompelde hen tegemoet. Het verhaal van deze 67-jarige man was dat hij door overmatig drankgebruik zijn benen verloor tijdens een strenge winter. Hij had te veel gedronken en had geen gevoel meer in zijn lijf door de drank. Daardoor deerde de kou hem niet waardoor hij zijn benen liet bevriezen. Helaas waren deze niet meer te redden. Ondanks dit hartverscheurende verhaal, leek de man te stralen. Hij waarschuwt anderen en getuigt van zijn geloof.
Dit was alleen nog maar de ochtend, wat een indrukken! Na de lunch in de kerk hebben wij een plantage bezocht waar mensen werkten om tabak te maken. De tabak bladeren werden geregen om deze te laten drogen. We hebben de arbeiders geholpen met hun werk, hebben met hen kunnen praten en ten slotte hebben we het dramastuk ‘Via Dolorosa’ opgevoerd.
Na dit bezoek hebben we kleuterschool bezocht. We hebben de 41 kinderen vermaakt door liedjes te zingen, ballonnen uit te delen en te schminken. De kinderen waren door het dolle heen en voorzagen ons van nieuwe energie met hun speelsheid. Vooral Theo en Annemijn voelden zich tussen de kinderen als een vis in het water.
Uiteindelijk hebben we de dag afgesloten bij de kerk. De pastor bedankte ons en heeft met ons gebeden. Na al deze indrukken dook iedereen het liefste meteen in bed maar de dag was voor ons nog niet voorbij. Na ons koningsmaal gingen we namelijk nogmaals op pad voor de straatevangelisatie in het centrum van Orhei. Dit deden we door liederen te zingen en een dramastuk uit te voeren. We hebben een aantal goede gesprekken gevoerd met de toeschouwers en dit deed ons goed.
Nu we ‘thuis’ zijn, zijn we allemaal moe maar zeer voldaan. Het was een indrukwekkende dag! Genacht allemaol, we beginnen jelui al best een bietjen te missen.
Groetjes van de buddies Auke en Annemijn.
Ps: Gefeliciteerd met je verjaardag, Tromp van Millingen!!!
De dag was vandaag anders dan anders. Vandaag stond er geen arbeid op het programma, maar het uitdelen van voedselpakketten. Na het ontbijt werden deze klaar gemaakt door Christian, Bennie, Tudor, Pieter, Eize, Hendrik en Auke. Na het inpakken konden we vertrekken met de busjes. We zaten als ware sardientjes in blik maar dat hadden we er graag voor over. Ook al was het dan ongeveer 25 km rijden over onverharde wegen. Eenmaal aangekomen werden we verwelkomt door de plaatselijke pastor. We werden allemaal verdeeld over drie groepen met ieder zijn eigen plaatselijke gids. Dit was een broeder of zuster uit de plaatselijke kerk. Nu konden we allen een kant op met per groep vijf tassen vol levensmiddelen.
Toen we aankwamen bij de woningen van de gezinnen, zagen we meteen hoe erg de omstandigheden zijn. Zo heeft iedere groep zijn eigen bevindingen: De groep van Theo zijn bij een vrouw op bezoek geweest wie gewond was. Haar benen zaten in het verband omdat haar man in een dronken bui zijn handen niet thuis had kunnen houden. Haar benen waren gebroken. We hebben de liefde van Jezus met haar gedeeld en gebeden voor haar waarbij we vroegen om genezing. Haar verhaal was erg aangrijpend.
De groep van Eize heeft onder andere een familie bezocht waarbij mentale ziektes in de familie voorkwamen. Twee leden van het gezin lijden aan schizofrenie en dit in combinatie met armoede is schrijnend om te zien.
De groep van Tonie kwamen bij een woning aan waar een man hen tegemoet kwam. Maar dan niet op de gebruikelijke manier: deze man had namelijk geen benen meer en strompelde hen tegemoet. Het verhaal van deze 67-jarige man was dat hij door overmatig drankgebruik zijn benen verloor tijdens een strenge winter. Hij had te veel gedronken en had geen gevoel meer in zijn lijf door de drank. Daardoor deerde de kou hem niet waardoor hij zijn benen liet bevriezen. Helaas waren deze niet meer te redden. Ondanks dit hartverscheurende verhaal, leek de man te stralen. Hij waarschuwt anderen en getuigt van zijn geloof.
Dit was alleen nog maar de ochtend, wat een indrukken! Na de lunch in de kerk hebben wij een plantage bezocht waar mensen werkten om tabak te maken. De tabak bladeren werden geregen om deze te laten drogen. We hebben de arbeiders geholpen met hun werk, hebben met hen kunnen praten en ten slotte hebben we het dramastuk ‘Via Dolorosa’ opgevoerd.
Na dit bezoek hebben we kleuterschool bezocht. We hebben de 41 kinderen vermaakt door liedjes te zingen, ballonnen uit te delen en te schminken. De kinderen waren door het dolle heen en voorzagen ons van nieuwe energie met hun speelsheid. Vooral Theo en Annemijn voelden zich tussen de kinderen als een vis in het water.
Uiteindelijk hebben we de dag afgesloten bij de kerk. De pastor bedankte ons en heeft met ons gebeden. Na al deze indrukken dook iedereen het liefste meteen in bed maar de dag was voor ons nog niet voorbij. Na ons koningsmaal gingen we namelijk nogmaals op pad voor de straatevangelisatie in het centrum van Orhei. Dit deden we door liederen te zingen en een dramastuk uit te voeren. We hebben een aantal goede gesprekken gevoerd met de toeschouwers en dit deed ons goed.
Nu we ‘thuis’ zijn, zijn we allemaal moe maar zeer voldaan. Het was een indrukwekkende dag! Genacht allemaol, we beginnen jelui al best een bietjen te missen.
Groetjes van de buddies Auke en Annemijn.
Ps: Gefeliciteerd met je verjaardag, Tromp van Millingen!!!
-
17 Juli 2015 - 22:29
Toby:
Woef woef woef,woef woef woef woef woef woef!
(Vertaling: lieve Maarten,ik mis je heel erg :( ik hoop dat je snel terugkomt en me weer even lekker knuffelt. Liefs, Toby) -
17 Juli 2015 - 23:09
123:
Waar zijn al die mooie Urk Goes shirten? -
17 Juli 2015 - 23:20
Alida:
Yes!! Eindelijk kan ik jullie blogs lezen en reageren.
fantastisch om te lezen hoe jullie het daar hebben en wat jullie allemaal doen en mee maken.
Jullie verhalen ontroeren me. Wat een leed waar we hier geen weet van hebben. Wat bijzonder dat jullie daar de Heere mogen dienen in woord en daad.
Ik mis jullie enorm. Na 1 1/2 jaar samen opgetrokken te hebben is het stil hier zonder urk goes. -
17 Juli 2015 - 23:22
Alida:
Ha ha er ging wat mis.
Goede tijd verder . Bin groas op jullui.
liefs Alida -
18 Juli 2015 - 00:16
Jannet:
Wat un indrukken..... mooi om jullie blog te lezen... Nog een fijne gezegende tijd daar en wel thuis xxx Jannet -
18 Juli 2015 - 01:21
Anne-Mieke:
Lieve vrienden,
Een een druk programma hebben jullie gehad!
Als je die verhalen leest dan besef je hoe goed wij het hebben!
Die kinderen zullen dat wel gaaf hebben gevonden.
Al die aandacht enzo. Is toch anders dan anders!
En Theo en Annemijn kennende hebben die zeker genoten om met de kinderen bezig te zijn!
Heel veel succes en tot de volgende blog! -
18 Juli 2015 - 01:35
Marina&Lisanne:
Heey kapsalon !
We missen je wel hoor!
Maar we zijn heel erg trots op wat je nu doet -
18 Juli 2015 - 01:37
Marina:
Staat nu niet mn hele verhaal hier of?
-
18 Juli 2015 - 01:39
Marina&Lisanne:
Dan maar afmaken :p
Wij liggen nu lekker op de bank geordie shore aan het kijken, awesome haha
We gaan het wel volaan vieren hoor als je terug bent , en ofc kapsalon eten!:D
My treat :)
Dit bericht is nu ten einde, love you chicky♡♡
Xx croptop&selfie -
18 Juli 2015 - 08:40
Hennie Van Den Berg:
Net nog even voor vertrek met Kaleb het filmpje bekeken van de Via Dolorosa. Indrukwekkend, wij bidden jullie Gods Zegen toe en dat jullie werk vrucht mag dragen voor de bevolking. Hartelijke groet en leef met jullie mee ook vanaf het eiland Schiermonnikoog. -
18 Juli 2015 - 14:59
Laura:
Heyyy Mathilde,
Het heeft lang geduurd voor dat je een berichtje van mij kreeg.
Maarja nu zit ik hier in Zwitserland te bedenken wat ik zal schrijven.
Nouja om het zo kort mogelijk te zeggen moeten we weer keer uit ons plaat gaan!
Als we allebei weer terug zijn.
Maak er nog een paar leuke dagen van en geniet er nog van!
Nog veel succes! En sterkte in die hitte!
Miss you! Xxx
-
18 Juli 2015 - 18:56
Ammi, Lijanne En De Kids:
Hey Urk-goes-groep,
Supergaaf om al jullie verhalen te lezen. Prachtig dat het werk zo goed vordert en dat jullie zoveel kunnen betekenen voor de mensen daar. Het is geweldig om te zien hoe jullie tot zegen zijn en hoe jullie zelf ook Gods zegen ervaren.
We blijven voor jullie bidden.
En wensen uiteraard Gods blijvende zegen toe.
Veel liefs,
Fam. Koffeman -
18 Juli 2015 - 19:44
Tromp Willem, Femmy En Albert-Henk Van Urk:
De hartelijke groeten van ons en wat hebben jullie een indrukwekkende dag achter de rug. Dat doet wel wat met je, denk ik zo. Heftig hoor. Fijn dat jullie zo tot zegen kunnen zijn.
Liefs voor onze Christian en jullie allemaal. -
18 Juli 2015 - 20:23
Tromp:
Dank jullie wel allemaal, voor de felicitaties. Ik was er blij verrast van dat ik het onderaan de bloq las.
Bij deze zijn jullie uitgenodigd om alle verhalen onder het genot van een gezellig kampvuurtje met ons te delen. Datum en tijd horen jullie nog wel. Geweldig indrukwekkend is het om te lezen wat jullie daar meemaken. Maar nog geweldiger is het om te lezen dat jullie deze mensen tot zegen mogen zijn. De foto's heb ik nu ook gezien en de schilderingen zijn erg mooi dames. Ook de beerput( niet mooi wel practisch) en de schutting als de vloer zijn toch weer prachtige daden van naaste liefde en zegen voor die mensen daar in Orhei. Nu ook weer dit verslag van vandaag om stil van te worden....
Ik (wij) blijf bidden voor jullie en voor de mensen waar jullie dit allemaal voor doen.
Tot de volgende bloq -
18 Juli 2015 - 23:01
Jan Riekelt En Linda:
Een indrukwekkend verslag jullie hebben mooi en goed werk verricht we zijn super trots op jullie.Onze God enVader geeft ons kracht en moed en wijsheid om dit te kunnen volbrengen.Het thuisfront word best wel aanwennig Maar echt super dat jullie dit mogen doen Nog veel kracht en sterkte toegewenst hartelijke groeten voor iedereen jullie zijn echte toppers genacht lieve Auke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
